مقایسه یافته های سی تی اسکن با نتایج آسیب شناسی در تومورها و سایر ضایعات مغزی

زمینه و هدف : سی تی اسکن مغزی صحت (accuracy) شناخته شده ای در تشخیص تومورهای مغزی دارد. این مطالعه با هدف بررسی میزان هماهنگی تشخیص های داده شده توسط سی تی اسکن با نتایج آسیب شناسی در ضایعات مغزی مراجعین بیمارستان قائم (عج) مشهد انجام گردید. روش بررسی: این مطالعه توصیفی به صورت مقطعی روی 75 بیمار 5 تا 83 ساله که مشکوک به ضایعه فضاگیر مغزی بودند، در سال 1381 انجام شد. برای این بیماران پس از بستری و معاینه توسط متخصص اعصاب یا جراح مغزواعصاب سی تی اسکن مغزی انجام گردید. سپس برحسب یافته های سی تی اسکن یک تا سه تشخیص افتراقی برای هر بیمار مطرح گردید. پس از آن بیماران تحت عمل جراحی و انجام بیوپسی قرار گرفتند و تشخیص های سی تی اسکن با یافته های آسیب شناسی مقایسه گردید. یافته ها : بیشترین هماهنگی تشخیص های رادیولوژیک و آسیب شناسی در آدنوم هیپوفیز، نورینوم آکوستیک، کیست اپیدرموئید و کرانیوفارنژیوما دیده شد. همچنین برحسب یافته های سی تی اسکن، بیشترین حساسیت و ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی مربوط به آدنوم هیپوفیز ، آستروسیتومای با درجه بالا و مننژیوما بود. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که هیچ یک از روش های تصویربرداری حساسیت و ویژگی منحصر به فرد و صددرصد برای تشخیص ضایعات مغزی را ندارند. اگرچه روش های مختلف هرکدام اطلاعات تکمیلی و مستقل از یکدیگر را ارائه می دهند، سی تی اسکن نیز توانائی متفاوتی در تشخیص انواع مختلف تومورها و ضایعات مغزی را دارد.